Jean Gabin Fransız sinemasının “efsane” sanatçılarından biridir.
Uzun sanat hayatında hep “sağlam karakteri” oynamıştır.
Onun “Maintenant Je Sais”deki tok, bilge sesi yaşam “mottosu”
gibidir.
“Maintenant Je Sais” yani “Şimdi biliyorum.”
Gençlik çağlarından başlayarak her evrede “bildiğini” anlatır.
Ve ömrünün finaline geldiğinde “hayat perdesi” inmek üzereyken gene “biliyordur.”
Neyi?
“Hiçbir şeyi bilmediğini.”
Jean Gabin’in o “her şeyi bildiğinden emin olduğu” gençlik yıllarındaki fotoğrafı ile ömrünün kış mevsimindeki son günlerinde “Şimdi hiçbir şey bilmediğimi biliyorum” gerçeğiyle yüzleştiği zamanın fotoğrafını... Kişisel takviminin son yaprağındaki fotoğrafını.
......................
Fondaki müziğe okuduğu bu şiiri ömrüm boyunca iliklerime kadar hissettim.
“Şu kavanoz dipli dünyada hiç kimse bu şiiri Jean Gabin gibi duyguların efendisi olarak okuyamaz” diye düşünürdüm.
Ta ki geride kalan salı gecesi Selçuk Yöntem’den dinleyene kadar.
***
Pera Palas’ta bir gece düzenlenmişti.
Aykut Gürel’in projesi olan “Aşk İçin Önsöz” adlı albümün sunumu için bir araya gelmiştik.
Otelin tarihini zarif bir röverans yaparcasına takdim ettiği, “ışık - gölge” sevişmelerinin yansıdığı salondaydık.
Mikrofonda Türk tiyatrosunun “büyük sesi ve yorumcusu” Selçuk Yöntem “Şimdi biliyorum” şiirini okuyordu. Arkasında ülkenin en önemli müzik adamlarından Aykut Gürel ve grubu müzikle ona eşlik ediyordu.
Nasıl da etkileyici dakikalardı.