Bu kadar "keskin" olmak belki de yanlış. Dediğimiz...
Fenerbahçe'nin rahat kazanmasının yanına, Kasımpaşa'nın "akademi" gösterisini de koymamız gerekiyor. 19 yaş takımıyla kupayı oynamaya devam etmesi, Mourinho'nun "oynamayanlarına" şans vermesiyle, sanki gizli bir anlaşma vardı. Fenerbahçe tarafı erken gol ile birlikte maçı "normal" kazanmayı tercih etti, tempo yapmak yerine topu paslarla sahayı dolaştırdı ve "anlar" oyunundan galibiyeti perçinleyen golleri çıkardı. Gençlere "saygı" duymak, maçı zorlamamak, elbette kendi "şıklığını" taşıyor. Ancak geçen maçların çok şey beklenen, bir türlü ritmini bulamayan, "merak" edilenleri için bir fırsat 90 dakikasıydı aynı zamanda. Bartuğ, Yusuf Akçiçek, Cenk Tosun, sonrasında Levent ve Cengiz Ünder… İhtiyaç anında yara sarmaları beklenen oyunculardı. Tecrübesiz ve yorulan gençler karşısında, antrenman kalitesinden bile daha düşük performansta kaldılar. Hadi iki genci, Bartuğ ve Yusuf'u ayıralım.
Bu kadar "keskin" olmak belki de yanlış. Dediğimiz...
Bu kadar "keskin" olmak belki de yanlış. Dediğimiz...