Bu kadar "keskin" olmak belki de yanlış. Dediğimiz...
Fenerbahçe'nin rahat kazanmasının yanına,
Kasımpaşa'nın "akademi" gösterisini de koymamız gerekiyor.
19 yaş takımıyla kupayı oynamaya
devam etmesi, Mourinho'nun
"oynamayanlarına" şans vermesiyle, sanki
gizli bir anlaşma vardı. Fenerbahçe
tarafı erken gol ile birlikte maçı "normal" kazanmayı tercih etti,
tempo yapmak yerine topu paslarla sahayı dolaştırdı ve "anlar"
oyunundan galibiyeti perçinleyen golleri çıkardı. Gençlere
"saygı" duymak, maçı zorlamamak, elbette
kendi "şıklığını" taşıyor. Ancak geçen maçların
çok şey beklenen, bir türlü ritmini bulamayan, "merak" edilenleri
için bir fırsat 90 dakikasıydı aynı zamanda. Bartuğ, Yusuf Akçiçek,
Cenk Tosun, sonrasında Levent ve Cengiz Ünder… İhtiyaç anında yara
sarmaları beklenen oyunculardı. Tecrübesiz ve
yorulan gençler karşısında, antrenman
kalitesinden bile daha düşük performansta
kaldılar. Hadi iki genci, Bartuğ ve Yusuf'u
ayıralım.
Bu kadar "keskin" olmak belki de yanlış. Dediğimiz...
Bu kadar "keskin" olmak belki de yanlış. Dediğimiz...