Son haftaların en istekli ve en güvenli Fenerbahçe'sini izledik. Guliano-Soldado artık ikili olmaya karar vermiş ve pas örgüsüyle rakip kaleye yaklaşmaya çalışıyorlardı. Onları destekleyen önemli sağ kanat bindirmeleri Dirar ve Şener'den geliyordu. Antalyaspor'un defans örgüsü içinde gedikler açan önde baskı görüntüleri de sıklıkla karşımıza çıkıyordu... Mehmet Topal ve Josef, bu sürpriz preslerin sahibiydiler. Antalyaspor topu ayağında görüyor ancak öne gitmeye karar verdiği anda top kayıpları ile pozisyonlara davetiye çıkartıyordu.
İki fark geldiği andan itibaren maçı kafasında bitirdi Fenerbahçe takımı. Skrtel'in Antalyaspor'a yaptığı gol asisti bile o havayı bozmadı. Aslında en büyük değişim bu. Eskiden olsa topun ayağa dolanması görüntüleriyle bir panik filmi izlerdik. Ancak bu havayı bir saniye bile yaşatmadan, taktik disiplin içinde yakalayacakları fırsat için beklemeye başladılar.
Hakem hatalarının da ciddi etkisindeydi maç. Antalyasporlu oyuncunun ters kafa vuruşunda, direkten dönen topa "ofsayt" çekti yardımcı hakem. Pozisyonu görmesine rağmen Yaşar Kemal Uğurlu bayrağa uydu. İkinci yarıda elle oynamayı da tersine çevirdi Uğurlu... Dengeli maç yönetmesine rağmen tabelayı etkileyecek iki kararın sahibiydi; olmadı...
İstekli ve inatçı görüntüye rağmen Aykut Kocaman'ın maç analizi muhtemelen basit top kayıpları üzerine olacaktır. Sadece ön oyuncuların pas ve beceri kalitesi üzerine yoğunlaşmış, geri kalan altılının, tek amaç olarak topu kapmayı hedeflemiş olduğu bir düzen var sanki karşımızda. Rakip ceza alanına girerken bile pas kalitesi ve kararında belirsizlik sürüyor. Yine de çok adamla hücuma çıkmaktan kaçınmayan ve öne geçtiği halde "kazanmak yeter" demeden gol aramaya çalışan Fenerbahçe takımı artık taşların iyice yerine oturduğunu gösteriyor. Daha iyi olmak adına sorun sadece performanslarla sınırlı. Ya daha çok çalışacaklar, ya da daha iyileri transfer edilecek.
Son viraja dörtte dört ile giriyorlar, liderle aralarında üç puan var. Böyle bir sezonda "ben de varım" diyor Aykut Kocaman'ın takımı...