Malum; Hazret-i Ebubekir, Hazret-i Ömer, Hazret-i Osman ve Hazret-i Ali’ye (radıyallahu anhum), “Raşid Halifeler” denir. İslamî olgunluğu ve Hak yoluna sımsıkı bağlılığı ile diğer Emevi halifelerinden ayrılan Ömer bin Abdülaziz de “Beşinci Raşid Halife” diye anılır. Türkiye’de pek bilinmez ama bir de “Altıncı Raşid Halife” var: Tarih sahnesine Halep Atabeyi olarak çıkan, Şam ve Kahire’ye de sultan olan, Anadolu’ya da eli uzanan, bu topraklarda İttihad-ı İslam’ı sağlayarak Haçlılara kök söktüren Nureddin Mahmud Zengi. Türkiye’de pek bilinmemesi ne tuhaf. Türk’tü ve ordusunun ekseriyeti Türkler ile Kürtlerden oluşuyordu halbuki. *** Sultan Kılıçarslan, Haçlılara direnişin sembolüdür. Nureddin Mahmud Zengi ise derlenmeyi, toparlanmayı ve karşı saldırıyı temsil eder. Fethin sembolü tabii ki Selahaddin Eyyübi’dir ama aslına bakarsanız Kudüs’ün fethinde de aslan payı Nureddin Mahmud Zengi’ye aittir. Uzun hikâye. Ali Emre’nin “Nureddin Zengi” romanında uzun uzun anlatılıyor; okumak lazım.