Refah Partisi, 1984’teki mahalli seçimlerde Şanlıurfa ve Van’ın belediye başkanlıklarını kazanmıştı. 1989’da Kahramanmaraş, Konya ve Sivas belediyeleri de Refah Partisi’ne geçti. Bu illerin Refah Partili belediye başkanları İbrahim Halil Çelik (Şanlıurfa), Fethullah Erbaş (Van), Ali Sezal (Kahramanmaraş), Halil Ürün (Konya) ve Temel Karamollaoğlu (Sivas), bizim ‘Muhteşem Beşli’mizdi. Hizmet aşkları, cevvaliyetleri, çalışkanlıkları, ama her şeyden evvel adil düzenin mahalli ölçeklerdeki numunelerini ortaya koyuşları ile öne çıkarak kısa zamanda dillere destan oldular. Yıllar sonra AK Parti’yi doğuracak olan Refah Partisi’nin yükselişinde onların estirdiği rüzgârın büyük payı vardı.
Bir Milli Görüşçü ve bilahare AK Partili olarak kendimi daima borçlu hissettiğim ‘Muhteşem Beşli’den Temel Karamollaoğlu’nun Saadet Partisi Genel Başkanlığına seçildiğini öğreneli beri, “Hayırlı olsun, Allah utandırmasın” demek, ayrıca da SP’de bir söylem ve üslup değişikliği ihtimalinin doğup doğmadığını yoklamak için kendisini ziyaret etmek niyetindeydim, fakat bir türlü nasip olmuyordu. Geçenlerde sevgili dostum -Milli Gazete Genel Yayın Yönetmeni- Mustafa Kurdaş telefon açıp “Genel Başkanımız bir grup gazeteci-yazar ile bir araya gelip sohbet etmek istiyor, sen de davetlisin” deyince memnuniyetle kabul ettim. “Başka kimler geliyor?” diye de sormadım.