Gündemdeki kimi tartışma başlıklarına bakıyorum. Oradaki yüzeyselliğe, akıldışılığa. Bu konuda söz alacağım elbet, ama bir Cumartesi yazısını buna harcamak istemedim. Sebebi de belli: Bu hafta başı eşim Aysun’la birlikte Nabi Avcı ve Cahit Koytak ağabeylerimle, Semra Avcı ablamızla bir araya geldik. Bizim için nice on yıllardır Semra Abla’dır, Nabi Abi ve Cahit Abi’dir onlar. İşin içinde Cahit Abi olunca şiir konuştuk elbet, başka türlüsü ne mümkün! Cahit Koytak, tıpkı İlhan Berk gibi, her olup biteni şiirle yaşayan, şiir için yaşayan bir has ozandır. İkisinin dostluğuyla da gurur duyarım, İlhan Berk’i yitirmenin acısını her gün gönlümde taşırım. Nabi Abi ise çok başkadır bizim için. Kadim dosttur, öz ağabeyimizdir. Ailesi ailemizdir.