Türkiye bir süredir Ortadoğu’daki komşu ülkelerle yeni bir ilişki arayışında. Ankara ile bölge ülkelerinin arasının açılmasının dört temel gerekçesi var.
1- Mısır’daki darbe ve Türkiye’nin sert tepkisi.
2- Ankara’nın, Arap dünyasında çeşitli ülkelerde aktif olan Müslüman Kardeşler hareketi ile sıkı dayanışması.
3- İsrail’in Gazze’deki eylemleri ve Türkiye’nin yaşananlara en yoğun itiraz eden ülke olması.
4- Suriye’de yaşananlar ve iç savaş. Türkiye ile Mısır’ın yeni yönetiminin karşı karşıya gelmesi, Ortadoğu’da blok olarak hizalanan ülkelerin de Ankara’ya cephe almasına neden oldu. Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri ile neredeyse köprüler tamamen atıldı. Türkiye Arap sokaklarındaki popülaritesini belli oranda korurken Arap ülkelerinin yönetimleri açıkça Türkiye’yi düşman safta değerlendirmeye başladı. Söz konusu devletler, Türkiye’yi “Neo Osmanlıcılık” yapmakla suçladılar.
Türk malları boykot edildi, ziyaretler kesildi. Körfez kaynaklı yatırımlar durma noktasına geldi. Amerika ve Avrupa’da Türkiye aleyhindeki her türlü girişime destek verdiler. Katar, çok uzun süre ilişkilerin sürdüğü tek ülke olarak kaldı. Yıllar sonra Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan sorun yaşanan ülkelerle belli düzeylerde ilişki kurulmasına olumlu baktığını açıkladı. Nitekim ilk adımlar hep istihbarat kurumları arasında oldu.