İLK maçın avantajı, kendi sahasında oynadığı maçların ezici üstünlüğü ile birleşince Galatasaray için finale çıkılmış bir karşılaşma olarak görüldü Akhisar maçı.
Bu şekilde görülmesi doğaldı ama taraftar açısından.
Oyuncular ciddiyeti bırakınca işler değişir.
Başakşehir’e karşı sezonun en ciddi ve disiplinli oyununu oynar ve
hata yapamdan maç kazanırsın, Akhisar’a sezonun en ciddiyetsiz ve
kötü oyununu oynar finali kaybedersin.
Maç, Okan Hocanın senaryosu ile başladı. İlk maçı kendi sahanda
kaybetmişsin, çok zor bir deplasmanda oynayacaksın ve turu geçmek
istiyorsun. Tek isteğin ilk dakikalarda gol atmak olurdu ve Akhisar
bunu yaptı.
Dahasını da yaptı. Arkada iyi savaş, orta sahada bol top kazanma,
bunları bazen kısa bazen uzun defans arkasına kullanma ve devamlı
öne koşular yapma.
Sonuç da aldılar. Maçı Galatasaray’dan daha fazla istediler ve ilk
yarıda beklemedikleri bir skorlar bitirdiler.
KÖTÜ ÖTESİ...
· Asıl önemli olan Galatasaraylı oyuncuların bu duruma nasıl
reaksiyon göstereceğiydi. İç saha maçları meşhur bir takım mı yoksa
formayı almak isteyen oyuncuların bireyselliği mi maçı çevirecekti.
İlk yarıda hiçbiri yoktu ortada.
Var olan tek gerçek, bu sezon maç çeviren, maç kazandıran ve 12.
gücü başka seviyeye taşıyan taraftarın varlığıydı.
Neden kötü başladı ve ilk yarı kötü bitti?
· Çünkü maçı ve turu oynamadan kendince kazanmıştı Galatasaray.
· Çünkü yeterince agresif ve istekli oynamadı Galatasaray.
· Çünkü rakip kadar koşmadan kazanacağını sandı Galatasaray.
· Çünkü formayı zaten alamayacağını bilen oyuncularla oynadı
Galatasaray.
· Çünkü defansın arkasına atılan her topta pozisyon verdi
Galatasaray.
· Çünkü rakibe çok rahat oynama...