FETÖ darbe sanıklarının mahkemelerdeki şımarık tavırları ve hakimlerin sanıklara yüz veren tutumlarından dolayı 15 Temmuz şehitlerinin yakınları isyan ediyor. Ve tabii ki kamuoyunun davalara ilgisizliğinden.
Sonuna kadar haklılar. Bu davalar sadece şehit yakınlarının davası değil ki; mahkemelerde yargılananlar Türkiye'ye kastedenler. Yani her bir Türkiye Cumhuriyeti vatandaşının müşteki olması gereken davalar bunlar.
15 Temmuz gecesi devleti FETÖ'cülerin işgal girişiminden kurtarmak için hep birlikte sokağa çıktık. FETÖ'cülerin tanklarla, F16'larla yaptıkları saldırılara milletçe göğüs gerdik; kimimiz şehit, kimimiz gazi oldu.
Şehit yakınlarının haklı isyanı biraz da buna. 15 Temmuz'un sadece bizim değil Türkiye'nin davası diyorlar.
Saldırı anında insiyaki olarak örgütlü bir topluma dönüşmeyi becerebiliyoruz, bıçak kemiğe dayandığında güç kesiliyoruz ama hukuk mücadelesi verirken, masa başında müzakere ederken, uzun soluklu strateji geliştirirken, algı yönetimi yapmak icap ettiğinde çuvallıyoruz. Tarihimizi okurken edindiğimiz bir ezber var ya hani, "Cenk meydanında kazandıklarımızı masada kaybetmişiz" diye, doğru vallahi.