Üzerinden bu kadar uzun zaman geçmiş olması, tarihe tanıklık adına hatırı sayılır bir yaşa eriştiğimizin de göstergesi.
O yıllarda üniversite sıralarında olanlar, bugün çocuklarını hazırlıyor üniversiteye.
Ve muhtemelen 28 Şubat bir şey ifade etmiyor onlara. Yaşadıklarımızı anlattığımızda ne demek istediğimizi idrak dahi edemiyorlar.
Başörtüsüyle okula giremiyorduk dediğinizde yüzümüze tuhaf bir nazarla baktıkları oluyordu. 15 Temmuz’u yaşayınca, Meclis’in bile bombalanabildiğini, halkın üzerine kurşun yağdırıldığını görünce ancak 28 Şubat için anlattıklarımıza inanabildiler. Çünkü Türkiye’nin makus tarihi onlara da bir miras bıraktı böylece. Hem de darbelerin en kalleşçesi...
Neyse ki 10 yılda bir demokrasimizi yoklayan darbe tecrübesi nihayet destansı bir hal