Yine bir gün Dergah Yayınları’nda dizimizi kırmış Kutlu’yu dinliyorduk, bir kaç güzel insanla daha. Dedi ki “Ben görmem belki ama çok da uzak olmayacak göreceksiniz bak, size yetişecek. İnsanoğlu yeniden torağa dönecek. Ekip biçecek. Fıtri olan bu çünkü.”
Hikayeleri de buram buram toprak kokar Kutlu’nun. Kalbin Sesi ve Toprağa Dönüş adında bir de hikayesi vardır. Çok tatlıdır okuyun mutlaka.
O gerçek bir şeyden, bir zorunluluktan bahsediyordu. Şehirli orta sınıfın geçici heveslerine karşılık gelen bir modadan değil. Toprak meselesi ciddi bir meseleydi yani. Senin benim bahçeli ev hayalimiz, saksıda domatesimiz biberimiz değil.