İki haftadır muhalefet partilerini konuşuyoruz. Kemal Kılıçdaroğlu’nun hakaret ve küfürleri, kadın vekiller dahil CHP’nin Kılıçdaroğlu’na siper olması. MHP’de ise muhaliflerin partiyi mahkemelik eden hamleleri ve Genel Başkan Bahçeli’nin bu girişim karşında aldığı pozisyon. Her iki durum da muhalefet partilerinin siyaset üretemeyişiyle doğrudan alakalı. Hakim parti konumundaki AK Parti’ye karşı yapabildikleri tek şeyin Erdoğan düşmanlığını topluma yaymaya çalışmak olması aslında söz konusu partilerin muhalefet vasfı taşımadığını gösteriyor. Muhalefet partileri için son 14 yılın bakiyesi maalesef bu; Nefret söylemini toplumsallaştırmak... Hal böyle olunca elde kalan da siyaset, ülke meseleleriyle ilgili iyi kötü bir duruş değil magazin programlarına konu olabilecek parti içi meseleler, lider kifayetsizlikleri, ağzına biber sürülesi genel başkanlar falan oldu... MHP’nin durumu, parti içi muhalefetin baş göstermesiyle daha ağır bir evrede seyrediyor gibi. 1 Kasım sonuçları Bahçeli’nin başını yemek isteyenlerin en büyük kozu. “Partiye oy kaybettirdi, HDP’nin bile gerisine düştü MHP” diyor muhalifleri. Öncelikle şunu teslim edelim; parti genel başkanlarının siyaseten başarısızlıklarının partinin kaderine dönüşmemesi için “ölene kadar genel başkan” modelini terk etmek gerek. Nitekim Bahçeli daha önce genel başkanlıktan istifa etmeye kalkmış, partisinin ısrarı üzerine genel başkanlığa devam etmiştir. Peki, bugün olan nedir? İfade ettiği gibi “Paralel Yapı’nın MHP’yi ele geçirme girişimi” midir? Muhaliflerin taleplerine olumlu cevap vermeyerek MHP’ye yapılacak bir operasyonun önüne mi geçmeye çalışmaktadır Bahçeli?