9 Ocak 2017
Şu aralar Varlık'ta yayımladığım günlüklerimi yayına hazırlıyorum ya, eski yazdıklarımı okuyorum. Bazen böyle 'tevafuk'lar olur, iki olay beklenmedik biçimde üst üste çakışır.
Geçenlerde daha fazla kaçınamadığım birisi mülakata geldi. İyi kötü konuştuk. Sonra yanında gelen fotoğrafçı resimlerimi çekmek istedi. Doğal, hep çekerler.
Bunun üstüne "Hemen size söyleyeyim, raflardan bir kitap almış karıştırırken, bir elim cebimde yan durmuş size bakarken, bir de masada çalışırken resmimi çekeceksiniz herhalde" dedim. Çocuk namusluymuş, biraz şaşırdı, biraz mahcup oldu ama "Evet, öyle düşünmüştüm" dedi.
Gerçekten böyle. Herkes geliyor aynı 'poz'ları verdiriyor. Sadece bana değil, herkese. Gazeteler, dergiler birbirinin aynı resimlerle doluyor. Sanki yarışmadayız. Kim daha iyi kitap okurken, kim daha iyi masada çalışırken poz verecek. Ya da eli cebinde yan bakan adam pozu yarışmasına mı girecek bu fotocular? (Bir de felaket bakışlarla, çolak gibi poz veren genç kadınlar, sanat çevresi insanları var, evlere şenlik...)