2006'da Amerika'dan döndükten sonra düzenlediğim ve çok büyük ölçüde genç, isimsiz, hatta öğrenci işlerinden oluşan sergi için yazdığım katalog yazısında bu serginin New York'ta, Londra'da herhangi bir galeride de olabileceğini belirtmiştim. Oysa 1980'lerin ortasında bu işlere bulaştığımda Türkiye sanat anlamında hâlâ bir çölü yaşıyordu.
Dünyada 2005 sonrası 'gallery exodus' (galeri hurucu) olarak anılıyor. Burada ayrıntısına girmeyeceğim nedenlerden ötürü olanlar oldu ve ABD'de bile 2005 sonrasında akıl almaz bir 'güncel sanat' ve galeri patlaması görüldü. 1980'lerde Soho'daki yoksul galeriler artık Chelsea'ya taşınıyor, herkes sanat yapıtı alıyor, kişisel ve kurumsal koleksiyonlar geliştiriliyordu. Bugün sanatla içli dışlı olmayan, koleksiyonu bulunmayan bir kurumun, bir kişinin hiçbir itibarı yok.
***
Contemporary Istanbul (CI) sanat fuarı bu bağlamda oluştu. 2002 sonrasında İstanbul önemli bir küresel merkez olmaya doğru gidiyordu, CI da bu olanağı sanatla bütünleştirmeyi hedefledi. Şimdi 2016'da 11. Fuarı açarken bu hedefe çok büyük ölçüde varıldığını söylemek gerek. CI dünyanın en önemli 10 fuarından biri. Bu başarı Ali Güreli'nin vizyonu ve gayreti, Akbank'ın bilhassa Suzan Sabancı Hanım'ın büyük desteğiyle sağlandı.