O sözler içimi acıtıyor: "Tedirginiz... Hep aynı şeyleri yaşamak
zorunda mıyız?.."
İstanbul'da, bu topraklarda doğmuş
Ermeni dostlarla dertleşiyorum.
İçim acıyor.
Duygularını tek sözcükle ifade ediyor biri:
Tedirginiz!
Bir başkasının sesi:
Hep aynı şeyleri
yaşamak zorunda mıyız?
Gerçekten inanamıyorum.
Öteki yakın geçmişe uzanıyor:
İstanbul'da 1990'lı yılların başıydı.
Yine Azeri - Ermeni çatışması
patlamıştı.
İlkokuldaydım.
Okula gidemiyordum,
evden bırakmıyorlardı.