Çanakkale Savaşı’nda ceddimizin nasıl bir ruh ile mücadele ettiğini anlatan iki şey vardır beni derinden etkileyen. Bunlardan biri elbette ki Mehmet Akif’in Hicaz Yolu’nda hem de Hazreti Peygamber’in (as) kabrine yakın bir istasyonda Çanakkale Zaferi’nin haberini aldığında kaleme aldığı “Çanakkale Şehitleri Şiiri”dir.
1915’TE ÇANAKKALE ZİNDERE’DE…
Şiir o kadar yoğun bir hissiyatla yazılmıştır ki finalinde “söze ne hacet” der Akif ve “Sana âgûşunu açmış duruyor Peygamber” diyerek noktayı koyar!“
(…)
Şühedâ gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar...
O, rükû olmasa, dünyâda eğilmez başlar,