“Ak Parti Ak Parti’dir, MHP MHP’dir amma kader onları birlikte hareket etmeye mecbur bırakmıştır” diyenlerdenim.
Bu cümlemi kurmamın bir çok nedeni var. Bunların bir kısmı yakın tarihte yaşadıklarımız, bir kısmı yakın gelecekte muhtemel karşılaşacaklarımızla ilgili.
Bir önceki yazıda hem yakın geçmişte yaşananlar nedeniyle hem yakın gelecekte muhtemel olacaklarla ilgili örnekler verip Ak Parti ve MHP’nin kurduğu “Cumhur İttifakı”nın zorunluluğuna işaret etmiştim. (“Yangına körükle gidenlere inat İbrahim’in ateşine bir damla su ile yürüyenlerdeniz” 26.10.2018 Yeni Şafak)
Buradan devam edelim...
Türkiye’ye yönelik ekonomik saldırı kısmen atlatılmış görünüyor. Doların ateşi düştü, piyasalarda nisbi bir rahatlama başladı. Ancak henüz 2018 yazı başındaki ekonomik verilerden çok uzağız. Dolar ve enflasyona ilaveten faizdeki yükseliş reel sektörü oldukça zorluyor.
Kredi faizlerinin yüksekliği, yatırımın önündeki en büyük engel. Hele bir de faktoringçilerin uyguladığı faiz var ki o da “iş yapmak isteyen” ancak elinde nakit yerine evrak bulunanların elinde avucunda ne varsa tüketiyor.