15 Ekim’de bu köşede yazdığımız yazının başlığı “Türkiye’nin güneyinde yine Suriye ile sınır komşusu olacağız” şeklindeydi.
Ve o yazıda 13 Ekim’deCumhurbaşkanı Erdoğan’ın Dolmabahçe Ofisi’nde benim de aralarında bulunduğum gazetecilere yaptığı açıklamayı madde madde hatırlattıktan sonra,
“(o buluşmada) Suriye’nin toprak bütünlüğüne yönelik vurgunun yanısıra (Erdoğan’ın) Adana Mutabakatı’na atıf yapması Suriye rejimi ile alt düzeyde sürdürülen ilişkinin ürünü diye düşünüyorum. Hatırlayacaksınız Sırbistan dönüşü uçakta bize (…) ‘Suriye ile rejimle ilişkilerimizi Rusya üzerinden sürdürüyoruz. Suriye’nin hak ve menfaatleri için adımlar atıyoruz. Suriye halkı için atıyoruz. Atılan adımların hepsi buna yöneliktir’ demişti” diye yazmıştık. Ve “(…) yakın gelecekte Türkiye’nin güneyinde yine Suriye ile sınır komşusu olacağız” demiştik.
SURİYE İLE YENİDEN SINIR KOMSUŞU OLMAK
15 Ekim’den bu yana köprünün altından çok sular aktı. Amerika ile varılan mutabakatın ardından Rusya ile Soçi’de imzalanan mutabakat tam manasıyla Türkiye’nin askerleriyle sahada elde ettiği başarıyı diplomasiyle taçlandırması oldu.
Rusya ile varılan mutabakatın önemli bir yönü ise hiç kuşkusuz rejimin tam manasıyla mutabakatı destekliyor olmasıydı.