Ortalık sessiz.
Az önce ilk vapurla karşıya geçenler iskele meydanını ıssız bıraktılar.
Ulu çınarlar yavaş yavaş sonbahara hazırlanıyorlar.
Kahvem mis gibi kokuyor.
Dünya güzel sanki...
Biz bile güzeliz bu saatlerde...
Arka sokaklardaki evlerde çocuklar uyanmışlar, içlerinde kahvaltıdan sonra sokağa fırlayacak olmanın heyecanı var, bundan eminim.
Onları bekleyen turuncu renkli kaydırak, güneş ışığıyla yıkanıyor şimdi.
Her şey sakin bir akış içinde...
Yoksa "bekleyiş" mi demeli?
***
Bir Hollywood filminde şöyle bir giriş sahnesi görsem, ürkerdim, oysa şimdi, her şey nasıl güzel ve ferahlıkla dolu...
Böyle filmlerde...