"Tatsızlıkları görmüyoruz işte, fena mı?" diyen çıkabilir.
Lakin onca dağınık zihin ve koşturmaca
içinde ya güzellikleri de
ıskalıyorsak...
Yazık değil mi?
***
Dün Kabataş Erkek
Lisesi'nden mezun bir dostum pilav gününde çekilmiş
fotoğrafını atarken arkadaki enfes Boğaz manzarasına işaret edip
şöyle yazmıştı: "Çocuktuk, o zamanlar bu güzelliğin farkında bile
değildik."
Haklı!
Bakmak...
İyice bakmak olgunluk
çağlarımızın kazandırdığı bir beceridir.
Peki kaldı mı böyle bir şey?
***
"Kuzey Ege'ye gittim... Orada tepelerden denize bakmak
muhteşem" bir şey diyoruz mesela...
Kaç kişi yapıyor bunu?
Kaç kişi bu zahmete katlanıyor?