"Lizbon'daki bir meydanın merkezinde Luzitanya (yani Portekiz)
servisi denen bir ağaç var. Dalları göğe doğru değil de, dışa
doğru, yatay olarak gelişecek şekilde yetiştirildiği için, çapı
yirmi metre uzunluğunda, su geçirmez dev gibi bir şemsiye
oluşturuyor."
John Berger, "Buluştuğumuz Yer
Burası" anlatısına böyle başlar.
Her okuyuşumda çok etkiler beni...
İki yüz yaşındadır ağaç.
Yana doğru gelişmiş dallarını taşımak için altlarına metalden çubuk
ve ağ yerleştirilmiştir.
Ağacın yanında da gelip geçenlerin okuması için bir şiir kazınmış
tanıtım levhası vardır.
Şöyle bir şey yazar...
"Ben senin çapanın sapıyım, evinin
kapısıyım, beşiğinin...