Kontağı kapattım...
Benzin kokusu genzimi yaktı, zihnimi karıncalandırdı.
Pompacı "Dolduralım mı abi?" dedi fakat bir yandan
da uykuya aç gözleri gecenin karanlığında bir noktayı arıyordu.
Gördüm...
Otoyolu ikiye ayıran şeritlerin tam ortasında duran
porselen mavisi bir çift gözü ben de gördüm...
"Arabanın biri vurdu gitti" dedi adam; "Beli kırıldı belli ki ama
kafası oynuyor."
Sonra kolumu tutup kendine doğru çekti: "Gitme hiç, şimdi bir
kamyon işini bitirir zaten, gariban daha fazla çekmez."
Ayla konuşmayı işittiği gibi dışarı fırladı, mavi gözlere doğru
koşmaya başladı.
Ben de arkasından...
***
Bir süredir tanışıyorduk Ayla'yla...
İşi nedeniyle sabah erkenden İzmir'de olması gerekiyordu.
Ben zaten "serseri"nin tekiydim; bir türlü bitip tükenmeyen gençlik
zamanlarım; aklıma estiğinde yollara düştüğüm yıllar...
Sevdiğimiz müzikleri dinleyerek birbirimize iyi yol
arkadaşı oluruz diye düşünmüştük...
***
Uzaktan bakıldığında parlayan gözler yakından ne kadar
soluktular...
...