"24 Ocak 1889'da çok ünlü bir gazetenin yönetmeniyle evli ablamdan kısacık bir not ulaştırdılar. Gecikmeden hemen bize gel, Çehov bizde, yazıyordu kâğıtta."
Hemen ablasının evine koştu Lidya Alekseyevna Avilova.
Genç kadının gözleri bir ara salonda ayakta durup bir şeyler anlatan ünlü yazarın çirkin kravatına takıldı.
Çehov ise genç kadının iki yandan örgüleri sarkan ve başında kabaran saçlarına bakıp "Doğrusu, hiç böyle gür saçlar görmemiştim" dedi.
Sonra sohbet uzadıkça uzadı ve aralarında tanımlanması zor bir yakınlık doğdu...
Avilova şöyle anlatıyor o anı: "Sizde olan bir değişikliği açıklamak, bu değişmeyi durdurmak kimi zaman elinizde...