Şu "Yeni Yıl" şamatasını oldum olası anlamadım.
"Eğlenmek, iyi vakit geçirmek için bir fırsat işte!" diyenlere
sözüm yok. Kabul!
Fakat bağlam komik gelmiyor mu?
Düşünün...
Kutsal takvimlerin başlangıç günlerini şenliklerle karşılayan kadim
kültürlerin gönül dünyasından uzak insanlar uyduruk bir
takvimin son gecesinde kendilerini kaybediyorlar.
"Yeni yıl"ın bir takvim cilvesinden başka hiçbir şey olmadığını; 1
Ocak'a bir gün önceki dertler, hayal kırıklıkları ve
mecburiyetlerle girdiklerini unutmak için...
Hatta "evren" diye garip bir şeye inanıp ondan yeni yıl için
dileklerde bulunmayı her nedense şık buldukları için...
Kendilerini ve çevrelerindekileri neşelenmeye zorluyorlar.
Zorla neşe olur mu?
Bana artık bayağı uzun gelen ömrüm boyunca gönülsüz de
olsa, epeyce yeni yıl eğlencesi yaşadım.
Neredeyse hepsinde "neşe"nin erkenden yatağa gittiğini,
"eğlence"nin yalnız başına,gergin ve mutsuz biçimde
sabahladığını gözlemledim.
İstediğiniz kadar kızın bana ama dışarıdan bakınca, tablo fena
halde gülünç.
Hatta biraz da acıklı!