Dünya güzel günlere mi hazırlanıyor?
Yoksa savaş mı geliyor?
Yazarlar çizerler, sanatçılar, insan üzerine kafa yoranlar bu işi bilir veya sezerler mi acaba?
Hep öyle sanılır ama bana sorarsanız, bu bir yanılgıdır!
Geleceği kuranlar vardır. Siyasetçiler, stratejistler, büyük patronlar, askerler, vd.
Bir de "yaklaşmakta olan" neyse, onu sezenler vardır. Onlar da genellikle kendi halinde insanlardır.
Sanatçıların, yazarçizerlerin, düşünürlerin kafası fikirler, bilgiler ve en çok da kendileriyleöyle doludur ki, dünyaya sezgileriyle bakma ve geleceği algılama yetileri güdükleşir.
Bugün cumartesi ya...
Gelin hafiften dalgacı bir tarih gezisi yapalım...
1913 yılının Avrupa'sına gidelim...
Mesela Viyana'ya...
Freud şehrin ruh halini elinde tutmaktadır. "Rüyaların Yorumu" yayımlanmış, bundan esinlenmiş okumuş yazmış takımı kendi rüyalarını mıncıklamaya başlamıştır. Freud bile eğlenir bununla. "Şimdiden tebrikler, çiçekler yağıyor" diye yazar; "sanırsınız rüyalarımızın önemi meclis tarafından onaylandı."
Aynı yıl, Prag'da Kafka'nın tek bir derdi vardır. Felice'ye aşkının sonu ne olacaktır? Ona durmadan mektuplar yazar. Arada evlilikten korkusunu da şu sözlerle açar: "Kendimde asla baba olma cüretini bulamıyorum." 1913 Mart'ında Felice'yle Berlin'de zorluklar içinde buluşur. Bir ağaç kütüğünün üzerinde oturup konuşurlar.