Oturup konuşabilmek, birbirimizi dinlemek
"normalleşmek" ise, bu kadarı yeter!
İşi daha fazla cilalamayalım...
Siyasetin tepelerinde böyle bir süreç olumludur, tamam!
Lakin gündelik hayatın mekanizmaları başka türlü işliyor.
Farklı kesimler arasında toplumsal uyumun her geçen gün biraz daha
yerleştiği açık; güzel bir şey bu...
Daha ötesine gelince...
Önce "anormaller" bir normalleşsin de
sonrasına bakarız.
Mesela, otobüste önünde oturan kadının başörtüsünü çekip hakaret
eden tiplerin anormalliğine çare bulan var mı?
Mesela, otistik çocuğu aralarına almadan tören yapan okul
yönetimleri ve velilerin anormalliği geçecek mi?
*** Siyaseti bir yana bırakıp "iç"imizden konuşalım...