İçinde patlayacak kadar hınç biriktirmiş, zekâsını çoktan çöpe fırlatıp atmış, boş yere "yaşayıp" giden ve sağa sola çemkirip duran insanlar mıyız biz?
Bu mu yani?
Sosyal medyayı esir alan sokak röportajları böyle bir tablo çiziyor.
Hayır! İnanmak istemiyorum.
***
Instagram'da türlü çeşitli uyduruk ruhsal tedavi(!) videoları görüyorum. Aile dizimiymiş, "anne karnına dönüş şifası"ymış...
Birinde kalabalık bir grup vardı, aralarından biri "sahne"de olmayı seçmiş ve yerde bir bebek gibi büzülmüş, ağlıyordu; diğerleri ellerinde telefonları bu görüntüyü videoya alıyordu.
Oraya gelenler gerçekten dertli insanlar mı, yoksa...