Kendi hayatından bir adım ötesini göremiyor, görmek de
istemiyor.
Çocuklara inanmıyor...
İşe güce, umutla çalışmaya, çabalamaya inanmıyor...
"Sade insan"ın inançlarına asla
katlanamıyor...
Ama elinde bir pankart; üzerinde "Dünya için temiz bir
gelecek" yazıyor.
Gülünç ve acıklı tabii...
"Doğanın, havanın ve hayvanların
kurtarılmasından daha önemli bir dava
olmadığını" söylüyor. Sonra da sızlanıyor: Kimse onun
gibileri ciddiye almıyormuş ama gezegenimiz can çekişiyormuş...
"Bu kadar rantiye yaşayan, kendi ölümünden ötesine zerre kıymet
vermeyen tiplerin gezegen için dertlendiklerine kim inanır!"
diyorum, kızıyor.
Samimi mi? Biraz...
Şapşal denecek kadar...
Haşmet Babaoğlu
Sabah Gazetesi