Seslendirilmesinden korktukları yalın gerçek şu...
Birey falan değiller, bunu geçiniz.
Nefretlerle, korkularla, hayat tarzlarının prangasıyla, haz kaynaklarıyla ve önlerine tutulan global havuçlarla bir "sürü" haline getirildiler.
İşte bu gerçekle yüzleştirilmekten ölesiye korkuyorlar.
Bana da bu konuda apaçık pozisyon alıp yalın bir dille yazdığım için kızıp köpürüyorlar.
Maalesef durum bu!
Geçen gün Fransa milli marşının maç öncesi ıslıklanmasına üzüldüğünü belirten Fransa Başkonsolosu'na özür kuyruğuna girenleri yazdım ya...
Baktım...
Emekli bürokratlar ve Frankofon akademisyenler dahi klavye ergenlerine dönüşmüş, bana saydırıyor.
Yahu futbol tribünlerinde olup bitenler resmi bir tutum değil ki, niye hemen havalanıyorsunuz?
Kaldı ki, bir beyefendi, bir hanımefendi gibi üzüntünüzü dile getirmeyi de bilmiyorsunuz?