Hep öyle olur...
Sembolik otorite, fiziksel otoriteden çok
önce çözülür...
Bazen dev posterler her binanın üzerinden sarkıyor, anıtlar
duruyor, hediyelik eşyalar hala rejim sembolleriyle dolu diye "her
şey yerli yerinde" sanırsınız...
Oysa aldıran kalmamış ve sembolik temaşa
kültürü zorlanmaya başlamıştır...
İşin fenası, artık bütün semboller fiziksel otoritenin zulmünü
hatırlatmaktadır.
Anlayacağınız...
Mukadder olanın ufku kitlelerin ruhunu
sarmışsa bir kere, geri dönüş yoktur.
*** İşte bu
yüzden...
Şimdi Baba ve Oğul Esad'ın
posterlerinin ağır ağır ( belki buna
"tadını...