Hep öyle olur...
Sembolik otorite, fiziksel otoriteden çok önce çözülür...
Bazen dev posterler her binanın üzerinden sarkıyor, anıtlar duruyor, hediyelik eşyalar hala rejim sembolleriyle dolu diye "her şey yerli yerinde" sanırsınız...
Oysa aldıran kalmamış ve sembolik temaşa kültürü zorlanmaya başlamıştır...
İşin fenası, artık bütün semboller fiziksel otoritenin zulmünü hatırlatmaktadır.
Anlayacağınız...
Mukadder olanın ufku kitlelerin ruhunu sarmışsa bir kere, geri dönüş yoktur.
***
İşte bu yüzden...
Şimdi Baba ve Oğul Esad'ın posterlerinin ağır ağır ( belki buna "tadını...