Dürüstlüğü nezaketten; nezaketi nezahetten (iç temizliği) kopartınca...
İçtenlikle inceliğin arasını açınca...
Bütün bunların üzerine bir de çok güçlü bir benmerkezci bakış yerleşince...
Her şey birbirine karışıyor.
Ve sonuçta bugünün gençlerinde pek sık gözlemlediğimiz bir hal ortaya çıkıyor: "Ben dürüstüm" diyerek ortalığı kırıp geçirmek; berrak olacağım diye gitgide patavatsızlaşmak...
Ama olacağı buydu!
Çünkü sufi meşrep inceliklerle pişmiş bir geleneği bir iki kuşak içinde yerle yeksan edip yerine alabildiğine yapay bir kibarlık yerleştirmeye kalktık.
Usta-çırak terbiyesiyle oluşan derin bir yakınlığın yerine bürokratik disiplini koymaya çabaladık.
Eh, böylesini de kimse sevmez tabii!
Nihayetinde hiçbir genç büyüklerinin köksüz ve sevgisiz saygı gösterisine ikna olamadı.