"Bize adanmış bir toprağı mahvettik" diyordu bir yazar.
Sevinçler yerine kederleri çoğalttık; toprağın bereketini aldık...
Biliyorum, bu satırları yazdığım sırada bir büyük savaşın kıvılcımları yeryüzünün her köşesine sıçramakta...
Acılar durmadan büyüyor.
Ve eşiğinden geçiverdiğimiz güzelim yaz mevsimi bize bakıp düştüğümüz hale acıyor.
Biraz daha yaz konuşsak, diyorum.
Bir günlüğüne mesela...
Bize iyi gelir mi?
Merhem olur mu?
*** Rilke nasıl da sarsıcı biçimde söylemişti: "Nasıl olsa çıkıp gelecektir yaz, ama önlerinde sonsuz bir zaman varmış gibi hiç...