"Her nefis ölümü tadacaktır buyuruyor" Cenab-ı Hak, Enbiya Sûresi'nin 35. ayetinde…
Ve Secde Sûresi'nin 9. ayetinde, “Ona ruhumdan üflediğim zaman hemen ona secdeye kapanın” emrini veriyor.
Melekler bu emre mukabil Âdem'e secde etmişler, yalnız İblis etmemiştir. Kuran-ı Kerim'de bu durum şöyle geçer: “Meleklere, ‘Âdem'e secde edin!’ demiştik, hemen secde ettiler; yalnız İblis diretti, böbürlendi; inkarcılardan oldu.” (Bakara, 34).
İnsan, Allah'tan üflenen ruh sayesinde Hazreti İnsan’dır.
Çamur kalıbı içindeki ruhumuz, bedenimizi istese de istemese de terk edecek. Bu, sünnetullahtır; Allah'ın kanunudur.
Eğer o kalıbı dünyada iken biz terk etmezsek, o ölüm anında bizi zaten terk edecek.
Hz. Âdem (a.s.) terk etti, peygamber oldu. Hz. Muhammed (s.a.v.) en mükemmel terk ile en mükemmel peygamber ve insan oldu. Yalnız peygamberlerin beden kalıbını terki; ihtiyarî olmaktan ziyade, Allah'ın lutfu, keremi, ihsanı ve hidayeti sayesinde gerçekleşir.
Bizim içinse bir imtihan vesiledir bu. Aslında meleklerin secde ettiği Âdem değil, Âdem'de zuhur eden Hakk'ın üflediği ruhtur. O’na secde edilmesi emrolunmuştur.
İlk imtihan böyle gerçekleşmiştir.
Allah, Âdem'in çamurdan kalıbı ile Zâtının tecellisini gizleyerek melekleri denemiştir. Melekler bu nükteyi kavradılar ve Âdem'e secde ettiler. Yani Allah'a secde ettiler. İblis, Âdem'in çamur kalıbına takıldı; ondaki eli göremedi.