Cenab-ı Peygamber Efendimiz bir hadis-i şeriflerinde “İslam beş
şey üzerine oturdu. Kelime-i şehadet getirmek, namaz kılmak, zekât
vermek, hacca gitmek, Ramazan orucunu tutmak” buyuruyor. (Buhari,
İman, 2; Müslim, İman, 21-16)
Bu beş temel olmadan insan inandım dediği şeyin ispatını
yapamıyor.
Allah’ın sevgilisi bu sebeple namaz dinin direğidir buyurur.
Bakara suresinin 3. ayetinde, “Onlar gayba inanırlar ve namazı
kılarlar” buyrulur.
Gayba yani ahirete inanmanın ispatı da namazdır.
Namaz müminin Allah ile buluşması, görüşmesi, sohbetidir.
Bütün peygamberler namazı kılarken vecd halini yaşamışlardır. Hz.
Davud Peygamber’in namaz esnasında kalp atışlarının sesi
etrafındakiler tarafından duyulurdu.
İmam Ali Efendimiz günde 1000 rekât namaz kılardı; İmam Hüseyin
Efendimiz, İmam Zeynelabidin Efendimiz yine günde 1000 rekât namaz
kılarlardı. İmam Muhammed Bakır bir gün ve gecede 300 rekât namaz
kılardı.
Hz. Peygamber Mirac’da öyle bir âleme rastladı ki, baktı ki, bu
âlemde meleklerin bazıları kıyamda Allah’ı zikrediyorlar. Kimisi
rükûda, kimisi secde de Allah’ı zikrediyorlar.
Yani kâinatın tamamında, gerek kıyamda, gerek rükûda, gerek secdede
Allah’ı zikreden bir taife vardır.