Kur’an ve hadis kaynakları gayr-i Müslümlerle nasıl ve nereye
kadar ilişki kurulabileceği konusunda önemli ve sabit kurallar ve
uyarılar ihtiva ediyor.
Bunlara göre:
1. Dinimize savaş açmayan, yurdumuza göz dikmeyen gayr-i Müslimlere “iyilik ve adalet” çerçevesinde davranılacaktır. İyilik ve adaleti gerçekleştirmek için gerekli olursa onlarla işbirliği yapılabilir.
2. Himayemizde yaşayan gayr-i Müslümler Allah’ın bize emanetidir, onları korumak ve haklarına riayet etmek boynumuzun borcudur.
3. Müslüman olmayanlarla sırdaşlık ölçüsünde dostluk kurulmayacaktır.
4. Sulh tercih edilmelidir, ama savunma ve zulme karşı savaş için caydırıcı güce de sahip olmak gerekir (Ben ısrarla bu gücün günümüzde nükleer olduğunu söylüyor ve bunu edinmemizin gerekliliğini savunuyorum. Bu gücü edinmek zalimce kullanmak için değil, güç dengesini oluşturmak, savunmak ve caydırmak içindir).