Bir tek Allah her türlü eksikten ve kusurdan münezzehtir; beşer olup da onun kendisinde ve yaptığında hata ve kusur olmaması âdeten mümkün değildir. Peygamberlerde yalnızca dini tebliğ ve temsil konusunda kalıcı hata olmaz, bunun dışında, ceza gerektiren günah olmamak şartıyla onlarda bile hata ve kusur olabilir.
Bütün dünyada genel olarak insanların ve özel olarak da gençlerin zihniyet, ahlak ve hayat tarzlarında önemli bir değişimin olduğu, bu değişimi ilâhî ahlak bakımından değerlendirdiğimizde ise bir bozulmanın, bir geriye gidişin (irtica’ın) gerçekleşmiş olduğunda şüphe yoktur.
Yeni iletişim, kültür ve düşünceyi paylaşım araçları olağanüstü geliştiği için dünyanın bir yerinde olup biten başka yerlerine de kısa zamanda ulaşıyor ve esen rüzgâr herkesi bir ölçüde etkiliyor.
Olumsuz etkinin dînî hayatımız bakımından en zararlı olanı dünyevîleşmedir. Artık insanların pek çoğu yalnızca dünya hayatını en rahat, müreffeh, hür ve arzularını tatmin ederek geçirmeyi hedefliyorlar. Nispeten dindar olan insanlarımız bile kantarın topunu, dünya hayatı lehine kaçırıyor, âhireti belli ölçülerde unutuyor veya ikinci plana atıyorlar.
Genel durum bundan ibaret iken her taraf manevi bakımdan da güllük gülistanlık da yalnızca İmam Hatip Okulları ve öğrencileri kusurlu imiş gibi ikide birde bu okullar aleyhinde konuşanlar, yazıp çizenler oluyor.
Önce “Müslümanca başarı nedir” sorusuna cevap bulmamız, bundan sonra hangi okulun daha başarılı olduğunu tespit etmemiz gerekmiyor mu?