Yüksek İslam Enstitüsü son sınıfından itibaren düzenli ve dava arkadaşlarımla birlikte başlayan ve inşallah ömrümüz boyunca devam edecek olan İslamlaştırma faaliyetinin seyri hakkında etraflıca bilgi “Bir Varmış Bir Yokmuş-Hayatım ve Hatıralar” isimli kitabımda mevcuttur.
Burada İmam Hatip Okulu öğretmeni iken dâva çerçevesinde yaptığımız faaliyetlerden ve özellikle ders kitaplarını nasıl davaya araç kıldığımızdan söz etmek istiyorum.
1963-65 yılları arasında geçen İstanbul İmam Hatip Okulu öğretmenliğimiz sırasında henüz 27 Mayıs 1960 darbesinin gölgesi üzerimizde idi. Darbeciler ve CHP zihniyeti din eğitim ve öğretimine yan bakıyor, ellerinden geldiğince baltalamaya çalışıyorlardı.
İstanbul merkezli hizmet hareketinde ilk dönemde beraber çalıştığımız arkadaşlarım merhum Bekir Topaloğlu, Tayyar Altıkulaç, okul dışından Y. Ziya Kavakçı, Mehmed Nazif Şahinoğlu… idi. İlk dönem Y. İslam Enstitüsü mezunlarından olup taşrada görev almış arkadaşlarımız ile Ankara İlahiyat Fakültesi'nden mezun olup çoğu Diyanet’te görevli arkadaşlarımız da hizmet halkasına dahil idiler. Bu halka gittikçe genişlemiş, oldukça başarılı bir seyir takip etmekte iken üzerimize kâbus gibi çöken “tepeden ıslahatçı ve öğrencileri parti siyasetine çeken hareket” yüzünden zayıflamış ve yöntem değişikliğine gidilmiştir.
Diyanet’te, Milli Eğitim’de din eğitimine ve halka yönelik faaliyetlerimizi isteyen Hatıratım’dan okuyabilir. Burada şunu kaydetmeyi de hakkaniyet gereği görüyorum: Bütün kararlarımız ve yaptıklarımız istişare sonu olmuş bir heyet (kadro) faaliyetidir; başarısı da sorumluluğu da tek kişiye (belli kişilere) ait olmaktan ziyade ortaktır.
Evet, İstanbul İmam Hatip Okulu'nda değerli hocalar vardı, bir kısmı yukarıda adları geçen İstanbul mezunu bazı arkadaşlarımızın da hocaları olmuşlardı, Allah cümlesine rahmet eylesin!