Kardeşimiz, gazeteci ifadesiyle refikimiz İsmail Kılıçarslan’ın, 20 Kasım 2018 günü okuduğum “Yangın var yangın!” başlıklı yazısının, bilhassa din eğitimi ve tebliği (daveti) ile meşgul olanlar tarafından sıkça okunması gerekiyor. Bu samimi, dertli, kişiliği ve değerleri ile toplumun içinden seslenen insanımızı ve bu sese katılan diğerlerini, âlimler, vaizler, müftiler, ilâhiyatçılar, diğer din görevlileri ve gençliği dert edinenler olarak dinlemezsek eğitim hizmetinde başarılı olmamız mümkün değildir.
Az da olsa vaiz dinliyor ve her Cuma günü bir hatibe mecburen kulak veriyorum. Giyim kuşam, dil, genel kültür, tavır, ses… bakımlarından pek çok eksik bulunduğuna üzülerek şahit oluyorum. Başta Kur’ân ve Hadisler olmak üzere din bilgisi kaynaklarımızın aktarımında eğitim muhatabımız olan insanların dünyası ile ilişki kurulamıyor. Herkes “gençler ah gençler” diyor da içlerinde bu kesimin içine girmiş, dertlerini dinlemiş, ilgi alanlarını tespit etmiş ve en mühimi onları anlamaya çalışmış olanlarımız pek az.
Bir de kâfiri, din düşmanını, çocuklarımızı ve gençlerimizi zehirleyen faaliyet odaklarını bırakıp çoğu ikinci derecede önemli konuları bahane ederek Müslüman ilim adamlarını tekfir edenlerimiz, olmadı hakaret ederek itibarsızlaştırmaya çalışanlarımız var. İttifakla sabit din hükümlerine ve bilgisine kesinlikle aykırı görüşleri ve yorumları din ve bilim adına piyasaya sürenler var, bunlara karşı halkı uyarmak da bir vazife, ancak içtihada ve yoruma açık olan, kişiyi kesinlikle dinden çıkarmayan konularda birbirimizi başka zeminlerde ve şekillerde uyarmamız ve asıl problemlere birlikte çözüm aramamız zaruri hale gelmiştir.
İsmail Bey’den söz ettim ve başlığını alıntıladım; birkaç cümlesini de nakletmek borç oldu:
“İlki 15-30 yaş arası gençlerin alkol kullanım oranları. Bu soruya ‘sık sık alkol kullanıyorum’ yani ‘alkol problemim var’ diye cevap veren gençlerin oranı 4,9. ‘Ara sıra kullanıyorum’ cevabı ise 18,8. İkinci can sıkıcı sonuç ise gençlerin 6,7’sinin ‘hiç kimse beni anlamıyor’ demiş olması…
Bugün içine düştüğümüz sosyal buhranlarının hepsinin çözümünün İslâm’da, bilhassa da İslâm’ın Ehl-i Sünnet yorumunda olduğunu düşünüyorum ben. Fakat yine çok uzun süredir kendisini ‘Ehli Sünnetin müdafii, Sünniliğin yılmaz bekçisi, geleneğin asıl temsilcisi’ olarak topluma prezante eden isimlere, sözüm ona âlimlere, bol etkileşimli hocalara, ateşli vaizlere bakarak diyorum ki kendi kendime ‘oğlum İsmail. Ya sen Sünniliği yanlış biliyorsun ya da Sünnilik bu adamların savunduğu şey değil.’