Zamana yenik düştük, acıları bölüştük hayatlar dilim dilim yok olurken...
Aradan bir süre geçti, Ortadoğu işgal edildi, BOP’un büyük sermayesi “ArapBaharı” geldi...
Önce Irak işgal edildi, ardından Libya...
Yüz binlerce ölü, o kadar yaralı.
Nasıl da sevinmişlerdi “Ortadoğu’ya demokrasi geliyor” diye.
Anlattıklarım bilinmedik şeyler değil...
Yaşadık, tanık olduk, tarihe not düştük!
Benim şaşırdığım IŞİD’in kelle uçurmasından korkan, Suudi Arabistan’ın kafa kesmesinde “petrol ve dostluk” aramaya kalkan ABD, AB ülkeleri...
Sözün özü: Müttefiklerin, kılıçla kelle uçuran IŞİD’i yok etmeye çalışmaları...
Esad, Rusya’nın koruma kalkanı altında, Kürtlerle birlikte karadan, müttefik güçler havadan vuruyor IŞİD’in ele geçirdiği yerleri.
Tam bu sırada ABD’de bir IŞİD militanı kanlı terör eylemi, nefretten, şiddetten türemiş katliamı gerçekleşiyor.
Olayı tersyüz edersek, insan hakları, hukuk devleti düzeni, demokrasi, barış içinde birlikte yaşamak tutkusunu nereye koymak gerekiyor?
Nedense bu soruya yanıt veren yok!
Suriye bölünüp, parçalanmasa, iç savaş çıkmasa IŞİD diye bir köktendinci örgüt ortaya çıkar mıydı?
Bakın bu soruya yanıt var!
2 milyonun üzerinde mülteci almış bir Türkiye, iktidarın Esad düşmanlığı, halifelik hevesleri, Musul petrolleri düşüyle önce El Nusra’ya kucak açtı...
O çadırlar, sağlık ocakları, savaşçılar...
***
Yıllar çabuk geçiyor...
Ne çabuk unuttuk Reyhanlı katliamını?
Zaten ölümlerle yatıp kalkıyor, şehit düşen altı aylık hamile kadın polisimizi, askerimizi bir süre sonra “vatan sağ olsun” deyip unutup gidiyoruz.
Şehitlerimiz, etkisiz hale getirilen gençler, Kandil’de keyfi yerinde babalar...
Kurulu düzenleri 30 yıldır sürerken, onlar için barış en büyük tehlike. Hele HDP’nin Türkiye’nin partisi olma yolunda attığı adımlar onları çileden çıkarıyor...
HDP ne yapsın, yakasını kaptırmış kurtulamıyor.
Kurtulması olanaksız, bedel ödemeye devam...
Burada olan yoksul Kürtlere oluyor...