1968’in görkemli eylemlerinden biri de İstanbul’a gelen 6. Filo’ya yönelik protesto eylemleridir. 6. Filo’nun İstanbul ve İzmir limanlarını her ziyareti, kitlesel anti-emperyalist gösterilere dönüştü. 1968 kuşağı, ilk devrimci şehidini o günlerde verdi.
İstanbul, İzmir, Trabzon’da şiddetlenen 6. Filo karşıtı eylemler, 1968 Temmuz’unda zirveye tırmanır. 17 Temmuz akşamı İTÜ öğrencileri, Gümüşsuyu’nda Amerikan askerlerinin yatmakta olduğu oteli basar. Temel sloganlar “Amerikalı it, evine git”, “Yankee Go Home” ve “Bağımsız Türkiye”.
Dönemin İçişleri Bakanı Faruk Sükan, ABD askerlerinin korunması için, Emniyet teşkilatına kesin talimat vermiştir. Polis, o akşam verilten emre uyarak İTÜ yurdunu bastı. Çıkan çatışmada 47 kişi yaralandı. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi 3. sınıf öğrencisi Vedat Demircioğlu pencereden atılarak ağır yaralandı. Vedat Demircioğlu, sekiz gün komada kaldıktan sonra 25 Temmuz 1968 günü yaşamını yitirdi.
Arkadaşlarını kaybeden öğrenciler, protesto gösterilerini yoğunlaştırır. Taksim’den yüzlerce genç, Dolmabahçe’ye doğru yürüyüşe geçer. “İstanbul Amerikan genelevi, Türk kızları Amerikan cariyesi olamaz!” diyen gençlerin etrafında kısa sürede halktan ve esnaftan binlerce kişi toplanır. Yakalanan tüm ABD askerleri denize atılır.
TİP Eminönü ilçesi üyesi ve FKF’li Vedat Demircioğlu, Hasan Yalçın’ın çocukluk arkadaşıydı. Konya’nın aynı ilçesinde Hadim’de büyümüşler, üniversiteye aynı yıl girmişlerdi. Vedat Demircioğlu Hukuk Fakültesi’ne, Hasan Yalçın da İTÜ’ye.
Hasan Yalçın anlatıyor: “Vedat Demircioğlu, yurdun ikinci katından atılarak, betonun üzerine düşerek öldürüldü. Amerikan 6. Filosu’na karşı eylemler yapmıştık. Polis kuşatmıştı. Polisin üniversiteye girmesi yasaktı. Fakat bir izin çıkardılar: ‘Yurt üniversiteye dahil değildir. Oraya girebilirsiniz.’ diye. Gece saat üç civarında polis saldırdı ve o saldırı sırasında Vedat öldürüldü.”