CHP’nin Cumhurbaşkanı adayı bir Hacı Muharrem vardı…
CHP Genel Başkanı olacaktı. “Yenmiş de yenmiş..,” derken Kılıçdaroğlu onu da yedi!.. Aklımızda; “Kuantum, kasket, bisiklet, her gün Cuma, Amerikalılar beni aradı, Ayet’el Kürsi, abdestsiz sokağa çıkmam..vs,” kaldı…
Yerel seçimler için yeni bir sevgi pıtırcığı buldular…
Bir başladı…
Beton Kemal.., Huzur Duası.., günde 60-70 iftar.., yanağa şaplak.., beynini yorma, ukalalık yapma, bir duyum aldım, herkesi kucaklarım, Demirtaş’ın çizgisi, zumlayan kameramanların kovulması, Ethnos’a röportaj, tablomu götürdüler, nitelikli dolandırıcılık davası, anladınız siz onu.., bütün oylar sayılsın dedim.., en çok YSK’ya güveniyorum, en çok YSK’yı kınıyorum.., fotoğrafımı siteden kaldırmışlar, antrikot değil musakka yerim, oy mazbata mazbata, ünlem koydum A. Hakan’a.., Binali Bey soruları istedi.., İt mi, basit mi?...
Tabii ki bir kısmını yazdık. Birkaç aya onca tornistanı, yalanı sığdırdı…