Arakanlı Müslümanlar, Balkan Savaşı sırasında Osmanlı'ya para
yardımı göndermişti ve Sultan II. Abdülhamit tarafından Hicaz
demiryolu madalyası ile ödüllendirilmişti. Yine Millî Mücadele
yıllarında da, Anadolu'ya 35.000 altın değerinde yardımda
bulunmuşlardı. Bugün Myanmar'da bulunan "Thayet Myo Türk
Şehitliği"nde, I. Dünya Savaşı sırasında İngilizlere esir düşen
askerlerimiz yatıyor. Yani Arakan, bize sandığımız kadar 'uzak'
değil.
Peki bu güzelim insanlara bugün neden zulmediliyor? Myanmar, uzun
yıllar İngiliz sömürge yönetimi altında kaldı. Ancak 1948'te
bağımsızlığını kazanan Myanmar'da İngiliz ve Çin nüfuzu devam
ediyor. İngilizler, 1948'de çekilirken Müslüman Arakan'ı, o zamanki
Pakistan sınırlarına dahil etmek yerine, Myanmar'a dahil edip sınır
çekerken, bugünleri de planlıyordu elbet. 1971'de eski "Doğu
Pakistan" olan Bangladeş'in de Pakistan'dan ayrılmasıyla, Asya'daki
ayrılıkçı hareketlerin zemin kazanmasına olanak sağlamış
oldular.
Üstelik aynı İngiltere, 1942'deki Japon işgaline direnen
Arakanlıları, Japon ve dolayısıyla İngiliz işbirlikçisi General
Aung San'ın insafına bıraktı. Şimdiki Myanmar Dışişleri Bakanı ve
Nobelli Aung San Su Çi'nin babası olan general, Arakanlılara
vatandaşlık vermedi ve onları etnik bir azınlık olarak tanıdı.
Askerî cunta ise, 1982'de onları bu tanımdan da mahrum bırakarak
Bangladeş'e sürme politikasını hızlandırdı. Arakan Kurtuluş Ordusu
(ARSA) da, bu zulümlere karşı duran silahlı bir örgüt olarak ortaya
çıktı. 2012'de saldırılarını artıran ARSA'yı bahane ederek etnik
temizliğe girişen ordu ve onların silahlandırdığı Budist milisler
marifetiyle, 1 milyon 300 bin olan Arakanlı sayısı 800 binin altına
indi. ARSA'nın lideri Suud uyruklu ve Mekke doğumlu Cununi olduğu
için örgütün Suud desteğiyle ayakta kaldığı düşünülüyor.