Öncelikle eğer Türkiye, Libya'ya asker göndermemiş olsaydı,
Almanya ve Rusya ile bu diplomasi masasının kurulmasına öncülük
edecek kabiliyete ulaşamayacaktı. Şu anda Ulusal Mutabakat
Hükümeti, Çin'e bile giderek müttefiklerini artırma çabasına
girebiliyorsa, bu Türkiye'nin zaman kazanması ve Serrac hükümetine
zaman kazandırması sayesinde gerçekleşmiş oldu.
İkincisi, Hafter, ilk kez ABD, Rusya, Fransa, Mısır ve Birleşik
Arap Emirlikleri (BAE) arasında denge kurmakta zorlandı. Rus paralı
askerlerinin, Erdoğan-Putin ortak çağrısının ardından çekilmeye
başlaması haberi, Hafter'in Rusya ziyareti ve BAE baskısıyla
ateşkes çağrısına direnişi buna örnekti.