2020'de biliyorum ki çok eve tıkıldık kaldık, bunaldık, sıkıldık. Depremden çığ felaketine pek çok acılar yaşadık. Koronavirüs kaynaklı sıkıntılar bir süre daha devam edecek gibi görünüyor. Ancak bu kadar trajik bir sene içine bunca güzel müjdeyi de aynı anda sığdıran başka bir ülke var mı, bilmiyorum.
Doğalgaz bulduk mesela. Evet başlangıç, evet birkaç senelik ama dünya standartlarına göre sıkı bir başlangıç. Yabancı medya organlarının "breaking news" vereceği kadar esaslı bir müjdeyi yaşadık.
Ayasofya aslına rücu etti mesela. Kendimi bildim bileli konuşulan mesele, uzak diyarların hülyası gerçek oldu. Ne güzel bir kavuşmaydı, on yılların yükü bir günde kalktı üzerimizden.
"Mavi Vatan'dan dönüş yok" dedik mesela. Az şey değil. Yunanı karşı, Fransası karşı, Amerikası karşı. Ancak Libya ile başlayan süreç Oruç Reis'in rotasından şaşmamasıyla masada son buldu. Masada kendimize o sandalyeyi çekip oturmak, küçümsenecek bir başarı değildi, oldu.