Geçtiğimiz yıl, şehirlerde gerçekleşen bombalı saldırılarda yaklaşık 300 insanımızı kaybettik, binden fazla insanımız da yaralandı. Terör, İstanbul'da Sultanahmet'ten İstiklâl Caddesi'ne, Vezneciler'den Atatürk Havalimanı'na kadar tüm kritik noktaları hedef aldı.
Ankara'da ise devleti sembolize eden hedefler seçilmişti.
Güneydoğu'da çetin bir mücadele verildi ama fedakâr vatan evlâtları sayesinde PKK etkisizleştirildi.
Kan dolu bu paranteze bir de darbe girişimi sığdı. Şehitler Köprüsü'nde, Gazi Çengelköy'de, Cumhurbaşkanlığı Külliyesi çevresinde, Meclis'te ve daha pek çok yerde insanımız kahramanlık destanı yazdı.
Darbeden sonra devlet, savunma pozisyonundan saldırı pozisyonuna geçmeden tehlikeyi püskürtemeyeceğini görerek sınır ötesi kara operasyonuna başladı. En son dün, el Bab'da şehit olan beş gencecik fidanı toprağa verdik. Yurdun her yerinde insanlarımızı kaybettik ama teröristlerin istediğini onlara vermedik. Şehitlerimizi bağrımıza bastık ve "değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli" iradesiyle onları toprağa verdiğimizi bildik.
Geçen hafta ajanslara düşen bir videoyu cesaretimi toplayıp yeni izleyebildim.
Asker kamuflajına bürünmüş FETÖ'cü aşağılık Semih Terzi'yi haklayarak darbenin seyrini değiştiren 15 Temmuz kahramanı Ömer Halisdemir'in babası, İzmir'deki PKK'lı aşağılık teröristleri haklayarak saldırının nihai amacına ulaşmasını engelleyen Fethi Sekin'in acılı ailesine taziyeye gitmişti.