Durup dururken mesajlar yağmaya başladı, cebime.. Aileden.. Kardeşlerden.. Önce Kemal.. Sonra Serpil.. Hatta bana bugüne dek bu konuda tek mesaj atmayan Öcal Ağbimden..
"TRT Müzik'te şu program var, şu gün şu saatte. Haberin olsun.."
"TRT Müzik'te yeni bir program başladı. Harika.."
"TRT Müzik'te bir yığın yeni program var. Hepsi çok güzel.."
Önce aldırmadım. Çünkü TRT Müzik'ten umudumu kesmiş, açmaz olmuştum. Sabah kahvemi içerkenki gazetemi okuma sırasında ve asıl öğleden sonraki ortalama 3 saatlik okuma saatlerimde TRT Müzik hep açık olurdu.
Evde sessizliği sevmem bir.. Loşluğu sevmem iki.. Hele de okurken. Fonda bir müzik olmalı.. Salon da ışıl ışıl.. Okurken gündüzleri bile iki spot lambası tepemde yanar, öylesi..