Yani ekranın başında nasıl keyiflendim..
Nasıl coştum..
Çocuklar gibi sokağa fırlayıp, bağıra çağıra koşasım geldi.
Pazartesi gecesi, şahit olduğum sanatsal olay mutlu uyumama yol
açmıştı.. Bu defa spor, Fenerbahçe'nin destansı maçı başımı
yastığıma keyifle koymama sebep oldu. Kesiksiz uyudum gene.. Ama bu
defa, o harika maçı sabaha dek rüyalarımda görerek..
Panathinaikos'u rüyalarımda on defa daha yenerek..
Dile kolay..
Yunan takımının arenası, dünya efsanelerinden..
Onu orada yenmek dünyanın en zor işlerinden..
Hem Pana aslan kesiliyor orda.. Hem de akıllara seza bir
seyircileri var, rakibin üzerine cehennem gibi çöküyor.. Hani Ali
Sami Yen Cehennemi vardı ya bir zamanlar.. Onu katlayın..
Öylesi..
Ve tarihe bakın.. Pana'yı 11 yıldır bu Arena'da yenen Türk Takımı
yok..
Fenerbahçe yenmek zorunda.. Orada oynayacağı maçlardan mutlak ve en
az birini kazanmak zorundaki ki, Avrupa Liginde Final 4'e
kalsın.
5 maç üzerinden Çeyrek Final.. Turu geçmek için 3 maç almak lazım.
İlk iki maç Atina'da.. Sonra iki maç İstanbul'da.. Bu dört maçta 3
yapmak için, orada mutlak bir maç almak zorundayız. Alamadık.
İstanbulları kazandık. 2-2 oldu. O zaman beşinci ve sonuncu maç
gene Atina'da.. Yani, ne yaparsak yapalım, orda bir maç kazanmadan
olmuyor..
Nerde?.
11 yıldır hiçbir Türk Takımının kazanamadığı Arena'da..
Daha birinci maçta bunu başardık, düşünebiliyor musunuz?. Daha
birinci maçta işi "Şimdi onlar düşünsün"e getirdik.
Başarıda payı en büyük adamlardan biri, Fener'in koçu
Obradoviç..
1999'dan 2012'ye dek Panathinaikos'un başındaki adam.. Tam 13 yıl o
takımı zaferden zafere koşturmuş 5 kez Avrupa Ligi, 11 kez
Yunanistan Şampiyonu yapmış efsane adam.. Fatih Terim Galatasaray
için neyse, Obra, Pana için onun on katı yani..
Maçın ve Obra'nın psikolojisini de düşünün bir..
İlk görüntüler salondan yansıdı ekrana..