Diyarbakır Anneleri üzerine yazılmış en güzel, en duygulu, en
anlamlı yazı olduğu için.. Bir Kürt kardeşim tarafından yazılan bu
yazının altına imzamı hem de nasıl attığım için, önce..
Sonra.. Sonra yıllar önce, oğulları kızları, dağa kaçan veya
kaçırılan annelerin çocukları, güvenlik kuvvetlerimiz tarafından
"Etkisiz hal"e getirilince, köylerinde kurulan taziye evlerine
gidenlere, medyamızda "Terör destekçileri" diye bir saldırı
başladığında "O taziyeler, acılı analara.. Evlat acısı hiçbir şeye
benzemez. O evlat kim, ne olursa olsun, o anaya, taziyeye gitmek,
onun acısını paylaşmak, teröre destek olmak değildir" diye
yazdığımda, beni hatta "PKK yandaşı" olmakla suçlayanlar
çıkmıştı.
Şimdi çocukları dağa kaçan, ya da kaçırılan ve sayıları her gün
artan Diyarbakır anaları, hepimizin kalbi onlarla beraber,
bekliyorlar, günlerdir. Televizyonlar, gazeteler, onlara verilen
desteklerle dolu.
Bir yandan da, Silahlı Kuvvetlerimizin, karadan, havadan aman
vermez savaşı sürüyor.