Her sabah gazetemi açıyorum, her sabah moralim, asabım, dengem
bozuluyor..
Hayır!.. Sandığınız gibi değil.. Bu ülkede bir türlü hükümet
kurulamıyor, hem de hükümete en ihtiyaç olan günlerde.. O
değil..
Doğudan durmadan ağlayan annelerin haberleri geliyor. Durmadan
şehit haberleri okuyor, tabut resimleri görüyoruz. O da değil..
Doğu Anadolu'da bazı kasabalarda yönetimi terör örgütü PKK ele
geçirmiş sanki.. Öyle görüntüler var.. O da değil..
Bunlar günümüzde her ülkenin başına gelebilecek şeyler..
Hükümetsiz de kalabilirsin.. Terör baskısına da uğrayabilirsin..
Ama umudunu yok etmez, çözümü beklersin. Çözülür de.. Çünkü,
hükümet olmasa da, terör bastırsa, eylem üstüne eylem yapsa da, sen
bir "devlet"in varlığını görür, bilir, hissedersin. Devletin olduğu
yerde, geri kalan her şey tıkır tıkır yürür.. Çözüme de
ulaşılır..
Beni yıkan, beni umutsuzluğa sürükleyen, beni "Devlet nerde" diye
isyan ettiren haberler birinci değil, üçüncü sayfalarda..
Ve bu sayfalardaki haberler de kimsenin umurunda değil..
Bakın dün sabahın üçüncü sayfa haberine..
"Tarlaya mevsimlik işçi taşıyan açık kamyonun arka kapağı açılınca,
yola düşen iki "İnsan" ölmüş.. Biri 16 yaşında.. Hayatının baharını
dahi yaşamamış bir fidan, okul parasını çıkarmak için 10 lira
yevmiye ile tarlaya gidiyor açık kamyonla..
Hatırlıyorsunuz değil mi?.