Bir fotoğraf karesi var, çoğumuzun hafızasındadır. II. Dünya Savaşı sırasında Londra’da çekilmiş. Yıkıntılar arasında, raflardan kitap seçen üç adam... Harap olmuş binada, okumaya devam ediyorlar. Türkiye’nin gündemi ne yazık ki darbe girişimi ve terörle sarsılırken, biz de okumaya, kitapla ilgili gündemimizle ilgilenmeye devam edelim. Zira mürekkebin olmadığı yerde, kan ve gözyaşı olur. Bu vesileyle değinmeden geçmeyelim; FETÖ ve kitap ilişkisine.
FETÖ’ye bağlı asker, polis, savcı, hakim, gazeteci, işadamı çok gördük ama gerçek bir sanatçı, gerçek bir entelektüel, bir münevver hiç görmedik FETÖ çevresinde. Çünkü FETÖ, bir sanatçının, bir münevverin nefes alabileceği bir iklim değil. Görünen yüzüyle, okumaya, eğitime en çok emek harcayan bir yapı olmasına rağmen, FETÖ’de yetişenler sadece birer teknik eleman oldular. Fikirlerin müsademe edilemediği, farklılıklara izin verilmediği ortamlarda hakikat de doğmuyor elbette.
Türkiye’nin sosyal sermayesi, sapkın fikirlere ve halis olmayan niyetlere hizmet adına 40 yıldır heba edildi. Eğitim gibi meşru bir hedefin arkasında zihinler karartıldı. İnsanlar tek bir gazetenin bakış açısına, tek bir insanın karanlık fikirlerine mahkûm edildi.
FETÖ mensupları arasında, farklı fikir dünyalarını muhtevi zengin kütüphanesi olan insan bulmak zordur. FETÖ’cülerin evlerindeki kütüphane profili zaten bellidir; Fetullah Gülen’in kitapları yanında gazete promosyonu olarak verilen, otantikliğine müdahale edilmiş tefsirler, bazı İslam klasikleri cilt cilt sıralanmıştır ama her biri araçsallaştırılmıştır. FETÖ’nün eğitimli görünümünün ardında dar kalıplara indirgenmiş bir malumatçılık ve güdümlü bir zihin yapısı vardır yalnızca.
FETÖ parantezini burada kapatarak, asıl kitap gündemimize dönecek olursak, Türkiye’nin içinde bulunduğu çıkmazları aşmanın yolu, bilgi edinme yollarının çeşitlendirilmesi ve yeni nesillerin bilgi ile kurduğu ilişkiyi